پيام نوروزی – سال 1392
نو و تازه شدن خواسته‌ای انکارناشدنی در نهاد آدمی است. آدمی پدیده‌‌های تازه و جدید را دوست دارد و برای به دست آوردن آنها جهد و جد نشان می‌دهد، چون نیک می‌داند که به دست آوردن آنها به تازه و شاداب شدن ذهن و روحش منتهی می‌شود. از همین رو است که بهار زیبا و دلنشین که خاصیت نوسازی طبیعت را در بطن و متن خود دارد برای آدمی شیرین و گوارا است. بهار زیبا که از راه برسد و سبزی و تازگی را به جان درختان و گیاهان جاری سازد و صحنه‌های چشم‌نواز را تزیین کند، ما ایرانیان در هر مقام و منصبی و با هر گرایش سیاسی، پیر و جوان، زن و مرد، دارا و نادار برای روزهایی شاد و سرزنده خواهیم شد. این شادی و خرسندی که از راه می‌رسد بر همه دوستان، همکاران و یاران ارجمند خانواده بزرگ صنعت و تولید مبارک باشد. روزهای خوب و دلنشینی که از راه می‌رسند، به رسم سنت دیرینه ایرانیان، فرصتی در اختیارمان قرار می‌دهد تا کارنامه سال سپری شده را پایش و برنامه سال پیش‌رو را طراحی کنیم. انتخاب چشم‌انداز هر چه متعالی تر خاصه در روزهای شروع سال جدید و شرایط نوین، کاری پسندیده و الزامی است.
پارسال در چنین روزهایی بود که از ترویج عشق نوشتم و از همکاران، دوستان و اعضای محترم انجمن مدیران صنایع و خانواده بزرگ صنعتگران این مرز و بوم تقاضا کردم تا در کنار هرگونه فعالیت اقتصادی، صنفی و تشکیلاتی، موضوع ترویج زبان عشق را جدی بگیرند و در این راه تلاش کنند. مجموعه رویدادهای سال 1391 در حوزه کسب‌و‌کار صنعتگران و فعالان اقتصادی ایران به گونه‌ای سیر كرد که نیاز به ترویج دوست داشتن و مدارا را باز هم افزون تر نموده است. این روزهای دشوار را تنها از راه افزایش دوستی‌ها، همکاری‌ها و کار و تلاش شبانه‌روزی و ایثار می‌توان هموار نمود. بر صنعتگران وارسته و نوع دوست و اصیل ایران فرض است تا با حفظ چارچوب و اصول کاری خود بیش از همیشه کنار مردم باشند و با اتخاذ تدابیر هوشمندانه به سهم خود، میزان سختی‌ها بر کشور را کاهش دهند. دوستان و همکاران ارجمند، ما صنعتگران ایرانی در این روزهای خاص که بهار زیبا از راه می‌رسد و در شرایطی كه شاهد افزایش دشواری ها هستیم، تنها با ایستادن در کنار یکدیگر و دست در دست هم دادن است که می‌توانیم با حفظ اصول حرفه‌ای ، گره‌ها را باز کنیم. امیدوارم در سال 1392، صنعتگران كشور ضمن ترویج عشق و دوستی، اتحاد و همدلی افزون‌تر، کار و کوشش بیشتر را پیشه خود سازند.
در این میان چند توصیه نیز خدمت یاران و همكاران عزیز و گرامی عرض می نمایم:
- برای سرمایه های نامشهود و كار و توانمندیهای یاران فداكار مان به رسم یکی از مهمترین زیربناهای توسعه پایدار در جهان امروز، ارج فراتری قائل شویم.
- نظامات صنعتی خود را قوامی تازه بخشیم و به بهینه كاوی توجه كنیم. از یافته های کارساز نهادهای پایش و ارزیابی حرفه ای كه بر روی اعتلای مدیریت دوران بحران كار می كنند بهره جوییم. نقـاط ضعـف و نارسایی ها را احصا نماییم و در رفع آنها بكوشیم.
- فرهنگ تولید فزونتر را اشاعه دهیم و كارایی خود را ارتقاء بخشیم و در خدمت توسعه باشیم.
- به تولید ارزش افزوده بیشتر پای بند باشیم و توجه نمائیم كه فضیلت در تولید فراتر از مصرف است.
- از تضاد و تقابل که برآیندی منفی دارد پرهیز نمائیم.
- توسل به علم و تقوی را مبنای کار خود قرار دهیم.
- مصالح اجتماعی و عمومی را بر منافع زودگذر خود ترجیح دهیم.
- فرهنگ خود ارزیابی نظاماتی را كه راهبری می نمائیم اشاعه و نتیجه آن را در معرض قضاوت عامه قرار دهیم و در نهادینه شدن آن بكوشیم.
- رعایت اصول مسئولیت اجتماعـــی شرکت ها را برخود فرض بدانیم و یاری و همدلی با مردم را از یاد نبریم.
درخاتمه ما صنعتگران و فعالان صنعتی و اقتصادی ایران آرزومندیم با همیاری مردم و در تعامل با نهادهای مدنی همچون دولت و مجلس در مساعدتر شدن شرایط زندگی عمومی کمک کار باشیم. دوستان و یاران عزیز ، تجربه نشان می دهد اتحاد و همدلی و همکاری میان نهادهای مدنی مانند تشکل‌های اقتصادی با دولت امری چاره ساز و راه كامیابی است.
آشتی و دوستی و سازگاری با سازشکاری و عبور از اصول حرفه‌ای و اقتصادی بخش خصوصی متفاوت است و همكاری این دو نهاد در راستای مصالح ملی است.
به امید توفیق و كامیابی جمله یاران صنعتگر و فعالان اقتصادی ایران عزیز، سال 1392 بر همگان مبارك باشد.
محسن خلیلی
