پیام نوروزی- 1399
“نوبهار است در آن كوش كه خوش دل باشی “
یا
” نرم نرمك می رسد اینك بهار “
نوروز ، آغاز بهار ، مظهر رستاخیز طبیعت و شكوه خلقت، خجسته عید باستانی بر همه عزیزان و سروران و یاران گرامی فرخنده و مبارك باشد
جهان نو می شود و چه زیباست كه ما نیز رخت نو بر تن كنیم ؛ بر افكار و عقاید و روش و منش و گفتارمان ؛ و جهان را بیش از گذشته از دریچه عشق و صفا و محبت بنگریم و كدورت ها و دشمنی ها و خستگی ها و افسردگی ها را از دل بشوییم و بقول حضرت حافظ “طرحی نو “دراندازیم.
این همه البته بس دشوار است و سخت . چرا كه انسان نیز مانند هر پدیده ای اسیر گذشته است و دچار محدودیت ها و معذوریت ها ؛ اما به گمانم بر خلاف سایر پدیده ها ، آدمی این استعداد و توان را دارد تا در حد بسیاری ، از اسارت گذشته و بقول اساتید اقتصاد ” وابستگی به مسیر ” خود را برهاند و از دیروز و امروز فراتر رود و بر بسیاری از محدودیت ها و معذوریت ها چیره شود.
سه اقدام به گمانم در ایجاد این تحول راهگشاست ؛تفكر و تعمق درونی ، فكر و كار جمعی و ارتباط و تعامل با جوانان ، كه این سومی بنظرم كمتر مورد توجه ما بوده است . در حالیكه اگر باور داشته باشیم كه جهان ، همچنانكه طبیعت ، رو به سوی آینده و نو شدن دارد ، آنگاه باید به نیروی جوان كه مظهر و مصداق این نو شدن است بیش از پیش توجه و اتكا نمائیم و در جهت شناخت و جلب و جذب آنان و یادگیری از ایشان كوشا باشیم .
سرزندگی و شور و شوقی كه در نسل جوان شاهد و ناظر آنیم و خود را همچون چشمه هایی زاینده، جا به جا در هنر و ورزش و دانش و كسب و كار خلاقانه و خدمت گزاری و نوعدوستی و… بروز می دهد. توانایی ها و زیبائی هایی كه تلخی ها و سیاهی ها را از دل و دیده مان می شوید و اشك شادی و امید بر جان و چشم مان می نشاند.
ارادتمند در حد توان، درك و شناختم سعی و تلاش نموده ام تا از دریچه این توانایی ها و زیبائی ها و با مدد از تجارب بس ارزشمند یاران و همراهانم به حیات اجتماع بنگرم و اقدامات و فعالیت هایم برگرفته از این حركت ها و تلاش ها برای ماندگاری باشد؛ دریچه فداكاری ها و تلاش ها و مبارزه كردن ها و ناامید و خسته نشدن ها و دوستی ها و نه دشمنی ها و خصومت ورزیدن ها و…
امروز و در این آغازین روزهای بهاری ، دل هامان را از تیره گی ها و دشمنی ها بپالائیم و دست هایمان را به هم گره زنیم و شادمان و امیدوارنه با خود عهد كنیم كه بیش از گذشته برای بقا و دوام این سرزمین و حیات و شادی و غرور جوانان این آب و خاك كه فرزندان عزیز و دلبندمان اند سعی و تلاش نمائیم تا در این وطن، وطنشان، ایران عزیز و نزد مام میهن بمانند و بدان افتخار كنند و افتخار بیافرینند كه ایرانی اند!
گر نكوبی شیشه غم را به سنگ هفت رنگش می شود هفتاد رنگ
سعادت تان پاینده ، مهرتان پایدار ، نوروزتان پیروز
محسن خلیلی
